Mutluluk
İçime sığdıramadığım bir hissin. Mutluluk…
Elime aldım seni. Küçük çocuğun elindeki kırmızı balonsun. Biraz oynadım seninle. Evet, hevesim geçti belki ama balonun ucundaki ipi ilk günkü gibi sımsıkı tutacağım. Gözümle gördüm seni. Hayret ettim, bu kadar etkili misin hayatımızda? Bebeğini ilk kez kucağına alan annenin yüzündeki o saf, duru ifade, o mutluluk… Bir pahası var mı o hislerin? Varsa mutlu olmayan insanlara da verelim. Etkisi tüm dünyaya ulaşsın. Çünkü herkes mutlu olmayı hak ediyor.
Duydum seni kalp atışlarımda. Hızlı, düzensiz, derin… Belki bir an için sürüp gidecek ama çiçekler açtı kalbimde. Karın ortasında açan kardelen çiçeği misin?
Ya da bu his, mutluluk…
Sadece bir yanılmaydı. Mutlu olduğumuzu sanmışız, kendimizi kandırmışız. Bir kavanoza koysam mutluluğu, avuçlarıma alsam, onu hissetsem. Acaba bundan sonraki hayatım nasıl olurdu?
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Matematik
