Dedem ve Çocukluğum
Benim bir dedem vardı Sakalları yerlere kadar uzardı Boyu o kadar uzundu ki Elleriyle bulutları toplardı. Dedemin portakalları çok tatlıydı Mis kokulu portakal çiçeklerini pamuk elleriyle toplardı Bizi kucağına aldığında Ellerimiz yıldızlara uzanırdı. Dedem davudi sesiyle sabah ezanını okurdu Bülbüller ona eşlik eder, kâinat huzur bulurdu Bahçedeki ıhlamurun rayihası etrafı sarar Ninemin gözlerinden hayat hikayesi okunurdu. Ben güzel bir çocukluk geçirdim Herkes benim gibi renkli […]