Kategori: Şiir

Gönül bostanımda rüzgarlar esti Yıkıldı her şey, virane oldu Bir enkaz ki öldürdü tüm hisleri Altında ben kaldım, bitti sevgi yok oldu Bülbül vazgeçti güle olan aşkından Uçtu gitti seher vakti yârinden Gül yapayalnız soldu gitti kahrından Gül pişman, bülbül pişman, aşk viran Mecnun yorgun, Ferhat tek, Kerem yalnız Aşıklar küsmüş dünyaya, yürekleri ıssız Gözleri hep boşlukta, maşuklar vefasız Gelmiyor maşuk, gelmiyor ölüm, aşık yurtsuz […]

Uyandım her şeyden bihaber güne Usul usul yürüdüm işime Biri girdi kapıdan selam diyerek Işıl ışıl bakan gözlerle Kimdi bu kalbimi bana sormadan çalan? Gecemi gündüz, gündüzümü gece yapan Öyle ya biri gelir ansızın hayatına Bambaşka âlemde bulursun kendini Her güne o gözlere nazar etmek için uyandım Aman Allahım bunun adı sevda mıdır? Bir âh çeksem cihan sarsılır Yer ve göğe dedim de sana diyemedim […]

Ay’ın Güneş’e, Güneş’in Ay’a. Gecenin gündüze, gündüzün geceye. Suyun toprağa, toprağın suya. Dişinin erkeğe, erkeğin dişiye. Soğuğun sıcağa, sıcağın soğuğa. Işığın karanlığa, karanlığın ışığa. İnsanın doğaya, doğanın insana. Baharın yağmura, yağmurun bahara. Yıldızın hilâle, hilâlin yıldıza. Bayrağın vatana, vatanın bayrağa. Doktorun hastaya, hastanın doktora. Derdin devaya, devanın derde. Zenginin yoksula, yoksulun zengine. İhtiyacı olduğu bir dünya! Sistem böyle işlemekte, uyanmak gerek! Hepimiz birbirimize muhtacız. Bu […]

Çiçektir nur yüzlü mis kokulu kimse, Su nasıl yeşil, berrak ve temizse. Gülüşlerinde gizli cevherin benimse, Konuşmandaki sihirli sözler saklı gül bahçesinde.   Karanlığa bırakılsam görmese de gözüm, Rüyanda uçsam kuş gibi bulurum seni özüm. Yalnız bırakmamaktır sevgiye olan son sözüm, Bülbül gibi öterken neşe ile huzur verir rüyam.   Rüyaların bir kısmı gerçek kalanı hayal, Matruşka gibi açıldıkça güzelliklerinden al. Yeni ve eskimeyen gülüşündeki […]

İllet sardı sahrayı, Buluşmaz yedi cihanda. Gaflet sardı insanı, Akıl baştan çıkınca. İffet verir insana, inanç ve korku; Gafletin inancına verir mi kuşku? İnancı olanın kuşkusu olmaz, Aklında kötülük durmaz. İnsan, dünyada bir mühlet. Zaman geçtikçe biter müddet, Tâbi olana dünya dardır. Olmayana hayat, manidardır. Sümeyra AYDEMİRÜsküdar Üniversitesi-Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Öğrencisi