Allah’ım yarattığın kulları seviyorum. Ama bazen sevmiyorum. Bu elimde değil. Kırılmasınlar diye elimden geleni yapıyorum. Sen onların içlerine bir şekilde, kötü niyetimin olmadığını bildir.
“Sadece biraz değişti hepsi bu” diye fısılda.
Allah’ım, şarkıların içinde geçen “Tanrı’yı” ısrarla Allah diye değiştirerek söylememin üzerinden çok zaman geçti. O hassasiyet ile kelebeğin ömrü birdi sanki. Sonra ben aynı kaldığımı sanırken, hiç değişmemişlik hissini taşıyarak değiştim. ‘Değişmeyen tek şey’ olup adamı haklı çıkardım. Değişimin kendisini kalbime ısındır. Kalbime “Korkma” diye fısılda.
Allah’ım biliyorsun ki uzun zamandır çaya şeker atmıyorum. Şekerliğe, ona küsmediğimi bildir. “Sadece ağzının tadı değişti” diye fısılda.
Bir de beni sev. Bana kendimi bildir. Bulamadıkça “Buradayım” diye fısılda.
