Dedem ve Çocukluğum

Benim bir dedem vardı
Sakalları yerlere kadar uzardı
Boyu o kadar uzundu ki
Elleriyle bulutları toplardı.

Dedemin portakalları çok tatlıydı
Mis kokulu portakal çiçeklerini pamuk elleriyle toplardı
Bizi kucağına aldığında
Ellerimiz yıldızlara uzanırdı.

Dedem davudi sesiyle sabah ezanını okurdu
Bülbüller ona eşlik eder, kâinat huzur bulurdu
Bahçedeki ıhlamurun rayihası etrafı sarar
Ninemin gözlerinden hayat hikayesi okunurdu.

Ben güzel bir çocukluk geçirdim
Herkes benim gibi renkli şekerler yesin dilerdim
Binip masal ülkesinin beyaz atına
Gökkuşağı kentine göçmek isterdim.

Saliha Zeynep AÇAR