Anlamam

Anlamam insanların vicdansızlıklarını
Kendilerine olan vicdansızlıklarını
Sevgisiz kalpleriyle böbürlenirler hep
Tonlar ağırlığındaki şiirlere şarkılara sığınırken bile
O aşağılık kalpleri yüceliyor hepsinin

Peki hep aynı şarkıda takılı kalma arzuları?
Acı dolu kalemlerle yazılmış şarkılar varken
Hep aynı şarkıyı dinleme arzuları
Ah şu insanlar
Acınası varlıklar
Korkularına rağmen yüce tutarlar kalplerini
Ve en çok aşağılarlar çevresindeki duyguları
En güzel duygular onlarınmış gibi sanki
Her şeye katlanan artık acıdan ezilen büzülen yüreği..

Ya hep aynı şiiri okumaları?
Bileklerini kesmiş yazarlar var
Şiirlerine akıttıkları kanlar var
Kan ve duygu dolu şiirler var
Ne bu hep mutsuzluk kompleksi
Mutluluğu zerre yansıtmayan şiirler var
Kalbinin aynası var o şiirlerde
Hâlâ küçümsüyorlar kalbi
Daha gülümsemeyi bilmeyen varlıklar
Aşkın dolup taştığı kalbi yok sayıyorlar.

Sümeyye Dila EKİN