Son baharları al götür buradan.
Kasımlar sen gideli soğuk geçiyor.
Yere düşen her kuru yaprakta,
Belli belirsiz siluetin oluyor.
Birlikte yazmıştık kaderimizi,
Şimdi kaldı bende kaderin izi.
Nasılsın diye hiç sorma,
Bende senden sonra yaşamadım ki…
Görmemişsin oysa hiç beni,
Aldanmışım onca şeye olmamış gibi.
Geceler artık gündüzlerden uzun sanki,
Sahi kulağıma fısıldadığın o şarkı neydi?
Ben Müberra, zihnimden kalemime dökülenleri yazar. Hayal gücümün verdiği meyveleri resmeder, esen rüzgarın ardından gezerim. Anları fotoğraflar, anıların koleksiyonculuğunu yaparım. Yaşadıkça öğrenir, öğrendikçe paylaşırım. Hayatın küçük büyük tüm güzelliklerini görmeyi, göstermeyi amaçlarım. Mana arayan bir yolcuyum bu da benim hezarfen olma yolculuğum.
Çok güzel bir şiir olmuş, tebrik ederim. Yeni neslin böyle olması gururlandırdı.