Evleneceksin Bir Esmerle

Ruhumu kaybettiğim gecenin
Karanlığına bürümüş bir kadınla
Beni duymadığın kadar yakınsın

Açık bir pencereden sızıyorum içeri,
Bir masal fısıldıyor dudakların, kulaklarına
Beni duymadığın kadar yakınsın
Bir masal fısıldıyor dudakların,
Sen pek anlamazsın,
Usulca çeviriyor sayfaları parmakların,

Baş ucundaki mum vuruyor sol elinde
Senin anlamadığın kadar naif bir yüzüğe,

Başı boş bir rüzgarla geçiyorum önünden
Yapmam dediğin her şey gibi
Benimle olamadığın yerlerdesin,
Sahilde kaleler yapıyorsun kumdan,
Bizim gibi yıkılması biraz zaman alan,

Ardından bir sürü otuz dokuz dakika geçiyor,
Seyyar bir sopa dolusu pamuk şekerle,
Hiçte sevmezdin sevgilim sen,
Bir şiir kitabına biriktiriyorsun gülleri,
Vitrinden mavi bir elbise seçiyorsun,
Anlamazdın sen,
Her hafta iki saat gidiyorsun,
Oysa benden 39 dakika gitmiştin…
Bir dal yakıyorsun, bir şömine..
Rengarenk bir set kalem
Vishakanya gibi bir kadının tokasını bozuyorsun nar çiceğine…
Resmini çekiyor boyamın,
Oysa hiç hoşlanmazdın sevgilim sen,

Yalnız olduğum gecelerde sızıyorum pencerenden,
Tenine gece sinmiş bir kadının
Kirpikleri arasında volta atıyor ruhun,
Oysa geceleri yorgun olurdun sevgilim sen

İkinizin de boynunda mavi bir boncuk parlıyor,
Parmak ucunda yaklaşıyorum,
Bakınıyorsun etrafa,
Oysa çığlıklarımı bile duymazdın sevgilim sen

Olduğum yerde duramam ya,
Güneş de benim gibi,
Balkonda bir koltuk, biraz özlemek,
Soluk bir gecelikle,
Bana bıraktığın tek armağan
Avuçlarımın içinde kocaman inci kolye,

Tek tek taktırmıştın ipe,
Ve ben her seferinde tekrarlamıştım
Evleneceksin bir esmerle.

Rabia Rümeysa YAVRU