Şiir
10 Nisan 2024

Ey Çocuk

Şair: Hilal Şeyma KANDEMİR

Düşme sen ey çocuk İnsanlığın bataklık dünyasında Düşme ki kaldıranın olmaz senin Yıldızlar dökülse ay inse yere Düşme sen ey çocuk Ebabillerin taşına layık olsa da Tüm insanlık Ebabile hacet yok Vicdanlar taşın ta kendisidir Bakma sen ey çocuk Görme dünyanın aymaz yüzünü Kör olmuşları Aldanıp aldırmazları Duyma sen ey çocuk Kınamaların vızıltısını Ki karıncaların ayak sesleri ondan daha anlamlı Daha gür seslidir Süleyman’a su […]

Yaşam
27 Şubat 2024

Ben Şimdi Buraya Niye Geldim?

Yazar: Hilal Şeyma KANDEMİR

Yıllar önce; çıkarma için komşudan onluk aldığım, toplarken elimde birlik tuttuğum günlerdi. Derdimiz çok. Ödevler, yazılılar, hele de abimin taso oynarken ütülmesi, saklambaçta bulunmak, yerden yüksekte yüksek yer bulamayış falan filan. O günlerden birinde annem gözüme takılıyor. Buzdolabını açıp önünde duruyor, “Allah Allaaah!” deyip kapatıyor kapağını. Salona gelip duruyor bir şey yapmadan. Eli çenesinde, düşünceli. Tekrar dönüyor geldiği yere. Az sonra heh, deyip yine salonda. […]

Aile&Çocuk
24 Ocak 2024

Bir Çocuk İçin Nasıl Köy Lazım?

Yazar: Hilal Şeyma KANDEMİR

Derler ki, bir çocuk yetiştirmek için bir köy gerekir. Bu çağda bir çocuk yetiştirmek içinse bir köyle(!) mücadele gerekiyor. … Zamane anne babaları olarak çoğu şeyi kitaptan öğrendiğimiz gibi ebeveynlikle alakalı ne varsa bildiğimiz, usul gereği kitaplardan araştırdık, bulduk, okuduk. Çocuk büyütmeye teoride hazır sayılırdık. Ama pratikte işler çok farklıydı. Çocuk doğduğunda ilk şoktan sonra bildiklerimizi uygulamaya başladık. İnsanın ilk defa karşılaştığı bir durumla baş […]